ویژگی های رابطه ی ناسالم

گاهی وقتها رابطه ی دو نفر به ظاهر افتضاحه!

 

یکی داره خیانت میکنه،  سرد مزاجه، دست بزن داره، بددهنه، شکاک و کنترلگره و...

اما اینا به هیچ وجه نمیتونن از هم جداشن و سالها این رابطه رو کش میدن

ازشون میپرسی چرا موندی؟ میگه خودمم نمیدونم اما هرکاری میکنم نمیتونم جدا شم

 

وقتی در ظاهر همه چیز به درد نخوره و کار به اینجا میرسه باید دنبال یه میل پنهان گشت!

اگر تو رابطه ای هرچقدرم مزخرف نمیتونی بیرون بیای باید بدونی که اون رابطه نفع هایی هم برات داره و بعضی از نیازهای ناهشیارت رو داره ارضا میکنه!

 

-در واقع گاهی اوقات

بخش بیمار وجود تو عاشق بخش بیمار طرف مقابلت میشه!

 

بیماری شناخته بشه، نیاز روانرجور به گونه ی دیگه ای ارضا بشه ، از رابطه میای بیرون🙂❤️

 

-یه موقع هایی هم هست که الگوهای ارتباطی غلط باعث میشه ما آدم اشتباهی رو جذب کنیم و تو رابطه ی آسیب زا بمونیم!

 

اولین ارتباطی که ما برقرار کردیم با پدرو مادرمون بوده ، اگر اون ارتباط آسیب زننده و ناسالم باشه، ما روابط دیگه مون رو هم بر اساس اون شکل میدیم چون اون برای ذهنمون برنامه ریزی شده!

 

مثلا اگر مادر پدر بهت احساس بی کفایتی میدادن و جای تو تصمیم میگرفتن و کاراتو میکردن، الان تو وارد روابطی میشی که بچسبی به طرفت و بی کفایت نشون داده بشی

 

اگر پدر مادر بی ارزشت کردن، الان ناخوداگاه جذب کسایی میشی که بی ارزشت کنن، یا طرف خوبم باشه تو یه رفتاری میکنی که پیشش بی ارزش بشی

 

در گذشته این نوع ارتباط بهت آسیب زده و ناراحتت کرده، اینجا سوال پیش میاد که پس چرا ادامه ش میدم یا بازسازیش میکنم؟!

 

من میگم بهت

چون برای روانت آشناست

مغزبه طور خودکار میگرده دنبال شواهدی که باورهاشو تأیید کنه، حتی اگر این باور به بی ارزشی باشه!

چون میدونه حداقل تو این رابطه که داره بی ارزش میشه چطور باید رفتار کنه، اما الگوهای دیگه براش نا آشنان و پسشون میزنه!

 

مثلا اگه یه آدم حسابی بیاد تو زندگیش که قدرشو بدونه میگه نه این تایپ من نیست😉

 

بازم میرسیم به جمله ی معروف فروید: 

رنج هوشیار، لذته ناهشیار

 

پس شناسایی این الگوهای غلط و تغییرشون توسط درمانگر میتونه کمک کننده باشه

 

💫-مورد بعدی نیاز روانرنجوره 

 

با مثال براتون توضیح میدم

👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼

مثلا فرد در زمانی از زندگیش که باید بهش توجه میشده نادیده گرفته شده، بخاطر همین تو همه روابط به دنبال دیده شدنه و کمترین بی توجهی براش تهدید به حساب میاد

 

یا فردی که توسط نزدیک ترین اعضای خانوادش حمایت نشده و مدام تحقیرش کردن، تو بزرگسالی از همه میخواد که حمایتش کنن

 

یا حتی فردی که در تمام زندگیش احساس قربانی بودن میکرده، تو بزرگسالی تو نقش ناجی میره تا دیگران رو نجات بده( درواقع خودشو نجات بده و از نقش قربانی بیرون بیاد)

 

با هشیار کردن ناهشیار میتونیم نذاریم نیازهای ناخوداگاهمون مارو جلو بررن...